Dag 2 Kikuyu - Narok (132 km)

29 september 2019 - Narok, Kenia

Vandaag vroeg op. We hebben om 7.00 uur afgesproken met Patrick, Peter en Mercy. Dat betekend, rond 6.00 uur. We zaten dan ook om 6.10 aan het ontbijt. Even flink wat vezels naar binnen, Lieke en Suus nemen Brinta en ik een broodje en pannenkoeken. Gelukkig hebben ze vers fruit, ook dit zorgt voor de nodige vezels en energie. We hadden een knus bed vannacht, een twijfelaar, dat is toch wel erg wennen hoor. Dus hopelijk vanavond nog een beetje bijslapen.

Natuurlijk was het vertrek niet exact om 7.00 uur. We moesten al onze spullen in de auto pakken en de mountainbike voor Peter klaar maken. Peter heeft vandaag mee gefietst naar Limuru (30 km). Er zouden nog meer mensen aansluiten, maar die werden pas wakker toen we wilden vertrekken. Dus op weg met zijn 5en. 's Ochtends is het gelukkig nog niet zo warm dus we konden mooi wat kilometers rijden. Het is hier klimmen, dalen, klimmen, dalen en ga zo maar door. Helaas moest Suus na 30 klimeter afstappen in verband met haar kuitblessure. Gelukkig kon de fiets nog bij in de auto en Suus natuurlijk ook. Extra support vanuit de auto, natuurlijk ook erg belangrijk.

Tot aan Limuru een erg mooie route, klimmetjes die goed te doen waren. Na Limuru kwam een afdaling van 15 kilometer lang over een weg die hier ook wel de Truck Road (naar Mai Mahiu), een weg met héél véél vrachtwagens. Een pittige afdaling met hier en daar wat gaten en hobbels in de weg. Er zijn natuurlijk ook nog mensen die denken een engeltje op hun schouder te hebben en daarom in een blinde bocht gaan inhalen... Bij een mooi uitzichtpunt zijn we even gestopt om foto's te nemen. Wel een hele mooie ervaring rijker en mijn dalingskunsten zijn een stuk beter geworden vandaag.

Onderaan de afdaling heeft Suus 20 bananen gekocht, we noemen haar daarom nu ook The Banana Girl. Super lekkere bananen!

Na een stuk vals plat naar beneden door een heel droog vulkanisch gebied (de grote rift vallei) met verschillende kleine zand tornadootjes. Af en toe staken die ook de weg over.. dat was wel wat minder, stofhappen!! We zullen de komende weken niet alleen stofhappen, maar ook vele uitlaatgassen en rook van vuurtjes langs de weg inademen. We hebben geluncht in Suswa bij een hotel. Lekker een soort wraps met groenten gegeten. 

Na uitgerust te zijn zijn we doorgefietst, Lieke had ons al gewaarschuwd voor een pittige klim. PFFFF en dat was het, 12 kilometer (naar mijn gevoel) diepe hel en Motieweg een paar keer op.. (en dat na al 90 km in de benen) Na de eerste klim mezelf maar even laten afkoelen voor de tweede klim begon, het was namelijk het heetst van de dag en ik wil natuurlijk niet helemaal oververhit aankomen. Gelukkig was Suus er om mij te steunen. Ook de tweede klim ben ik bovengekomen, na 2x stoppen onderweg om uit te rusten. Na de tweede klim was er nog een klim minder steil maar wel met een behoorlijke stijgingspercentage. Na een stukje geduwd te zijn door Mercy heb ik toch maar besloten aan de auto te gaan hangen. Dat ging al beter, wel trappen anders was het niet te doen. Gelukkig was de auto mee anders was ik niet boven gekomen want bijna bovenop de berg was er weer een behoorlijk stuk Diepe Hel... Helaas wat de accu van mijn horloge leeg toen we de klim maakten. Heb de tocht dus niet helemaal kunnen opnemen.

Boven hebben we wat gerust een natuurlijk foto's gemaakt. Met nog 36 kilometer te gaan zijn we verder gefietst. Ook deze weg was behoorlijk heuvelig. De afdalingen zijn echt mijn ding heb ik gemerkt ;-) lekker hard naar beneden crossen om te zorgen dat je met die snelheid al een eind naar boven komt op de volgende klim. 1 afdaling was mooi lang en heel bijzonder, Bavianen langs de weg!! Je schrikt je een hoedje! Ik kwam met een heerlijk tempootje aanfietsen en dacht wat zit daar nu langs de weg? Gewoon een Baviaan en hij was niet alleen. Lieke vertelde dat Bavianen het niet echt op vrouwen hebben, doorfietsen dus. Tijdens de rit van 36 kilometer waren er ook een aantal pittige klimmetjes (gelukkig hadden we de auto en word ik ook erg bedreven in aan de auto hangen.)

Uiteindelijk arriveerden we om 17.40 bij het hotel in Narok, een bijzondere, zware en erg gave rit. Thanx to Patrick en natuurlijk Suus die mij geweldig heeft gesupport en gesteund vandaag. Hopelijk kan ze zelf binnenkort ook weer op de fiets stappen. Na een heerlijke douche met de kleren aan (even uitspoelen) hebben we heerlijk gegeten in het restaurant.

Nu nog even lekker uitrusten en morgen om 8.00 zijn we van plan te vertrekken richting Bomet, een rit van 82 km.

Een grappige bijkomstigheid, ik heb deze blog voor een klein gedeelte geschreven met zaklicht, de stroom was uitgevallen.

6 Reacties

  1. Natasja:
    29 september 2019
    Hé toppers, wat ontzettend leuk om jullie verhaal zo te lezen!! Miek wat super dat je dat hele stuk hebt doorgezet en Suus goed dat je even hebt gedaan wat nodig was: naar je lichaam luisteren 😉 Heel veel succes morgen!
  2. Ria en Marinus:
    29 september 2019
    Hey bikkels,we genieten van jullie fietsverhalen.
    Hopelijk kan Suzan morgen weer fietsen, en heeft ze geen last meer van de blessure.
    Fiets maar geniet ook van jullie bijzondere uitdaging.
    We blijven jullie volgen, heel veel suc6 🍀☘🍀☘
    Groetjes Marinus en Ria
  3. Angélique:
    29 september 2019
    Petje af doorzetter ! Je hebt de langste gevreesde fietstocht gehaald 😃👍. Samen.
    Nu relaxen en morgen weer fris aan de start
  4. Renate:
    30 september 2019
    Jullie zijn toppers 👍🏼. Zet hem op. Ik blijf jullie volgen.
  5. Henry:
    30 september 2019
    Toppers, mooi de 132 km in de pocket.
    @ Suus, beetje begeleiderstraining voor DH2020 😉😉
  6. Ria Renting:
    30 september 2019
    132 km, geweldig wat een prestatie!