Dag 9 Eldoret - Eldama Ravine (105 km)

Vanmorgen zijn we naar een super goede nacht weer wakker gevloten door de vogels, oké ook de mannen van de moskee lieten even van zicht horen toen we wakker werden. Maar wakker worden met vogelgeluiden klinkt toch beter. Gelukkig heeft de goede nachtrust ook mijn hoofdpijn tot bedaren gebracht, dus hop in de wielerkleding.

Na een goed ontbijt hebben we de fietsen van Suus en mij uit de auto gevist en in elkaar gezet. De auto zo tactisch mogelijk ingepakt en uitchecken maar. 

Vandaag de rit naar Eldama Ravine, ook voor Lieke een onbekende route, dus extra leuk. Zoals we gisteren al hadden gezien waren het de eerst 40 km met name klimmetjes van 1 tot 3 procent. Gelukkig stond er vanmorgen eerst weinig wind en konden we mooi doorfietsen. Het was net of we door elke willekeurig heuvelachtig landschap in Europa reden. Heuveltjes met mais, gras ed. Helaas is de fiets van Suus niet echt top qua schakelen, ze is dan ook na 15 km afgestapt. Alles in de auto gezet en ze heeft vandaag Patrick geëntertaind en de verzorging van een ieder op zich genomen. 

Na ongeveer 25 km hadden we ineens flinke wind van voren waardoor de klimmetjes toch echt wel pittig werden. Ik heb een aantal keer gebruik gemaakt van de auto om me niet in het begin al kapot te fietsen. Wat ons onderweg erg opviel was de temperatuur, het was gewoon koud.. Zo rond de 15/16 graden met een flinke wind. We hadden dan ook al bedacht dat we voor de afdaling (na ongeveer 40 km) onze windjacks aan zouden doen om warm te blijven.

Maar toen gebeurde het (op kilometer 35), ik was aan het afdalen en net voor een klimmetje kon ik ineens niet meer trappen. Ik stoppen en wat blijkt, een haakje van de ketting zat vast om de voor derailleur. Tsja dan lukt trappen niet meer. Helaas konden we Lieke en Merci niet meer bereiken omdat ze al te ver in de klim zaten. Enige optie, fiets inladen, mij inladen en doorrijden. Lieke belde al waar we bleven.... We hebben uiteindelijk Lieke en Merci bijgehaald en zijn ongeveer 5 km verder gereden. Op een super mooi uitzichtpunt heeft Lieke samen met Suus de kapotte schakel eruit gehaald zodat ik weer verder kon fietsen. Ik had de klim al gedaan om bijna aan de afdaling te beginnen (toch wel een beetje mijn ding) en dan is het extra zuur dat je materiaal pech hebt. Na ongeveer een half uur was het gefixt en konden we weer verder rijden.

Wat een super mooi gebied. Veel groen, het waren de hooglanden van Kenia. Op de top zaten we op een 2660 meter hoogte en koud! We zaten zelfs in de wolken. Op het hoogste punt was het 14 graden, brrrr, snel de jasjes aan om het warmer te krijgen. Gelukkig hielp dat.  Onderweg hebben we nog even gestopt voor de lunch, je raad het al: boterhammen met pindakaas en Nutella. Tijdens 1 van deze stops moest Suus even naar de wc. Er waren kinderen aan het spelen dus er zal vast een toilet in de buurt zijn bij van 1 van de hutjes. Patrick is even met Suus meegelopen om 1 en ander te vertalen. Het toilet was een hok van houten planken met gaten van 10-20 cm ruimte en een gat in de grond. Voor de ingang hing een jutenzak met gaten erin. Niet zo modern dus, maar Suus was blij dat ze naar het toilet kon.

Nadat we de magen weer hadden gevuld zijn we verder gaan fietsen, op dit deel meer afdalingen en wat makkelijkere klimmetjes. Helemaal mijn terrein, lekker hard naar beneden en dan hopen met zo min mogelijk trappen weer boven te komen.... Helaas waren de wegen niet echt van topkwaliteit waardoor er veel gaten en kuilen in de weg zaten. Bovendien was het een behoorlijk hobbelige bovenste laag van het asfalt. Dan hebben we ook nog de loslopende koeien en ezels, die wandelen gewoon over en kijken echt niet uit. Afdalingen waren dus ook nog een behoorlijke uitdaging vandaag. 

Verder opvallende zaken vandaag. Lieke heeft een steentje precies op Mercy's bil geschoten (slecht wegdek...). Een hele mooie gele vlinder is dwars door Lieke haar wielen gevlogen en heeft dit overleefd. Geen banana girl vandaag, de bananen waren op en onderweg waren er ook geen bananen te koop.

Ongeveer 20 kilometer voor het hotel ging het weer mis met mijn ketting, nu was hij echt helemaal doormidden. Gelukkig waren Mercy een Lieke in de buurt en kon ik ze terug roepen. Enige optie, nieuwe ketting. Gelukkig hadden we er 1 bij ons, alleen bleek deze te lang. Pfff wat een gedoe om een eenmaal in elkaar geklikte ketting weer los te krijgen. Uiteindelijk is het Patrick gelukt, Suus en ik waren al ruimte aan het maken in de auto om mijn fiets wederom in de auto te zetten. Gelukkig hoefde dit niet en kon alles weer worden ingepakt en kon ik de rit afmaken.

Hoe verder wij richting Eldama Ravine kwamen hoe heftiger de buien in de verte eruit zagen, we waren net goed en wel opgedroogd van een andere bui. Helaas is het ons niet gelukt om droog aan te komen bij het hotel. We hebben eerst onder een boom op de parkeerplaats geschuild, maar omdat het er niet naar uit zag dat het snel beter zou worden zijn we rennend het terrein van het hotel (Taidy's) opgegaan en ons toevlucht gezocht in het restaurant. Hier hebben we thee en warme chocolade melk gedronken om weer een beetje warm te worden.  Ook hebben we hier onze rek oefeningen gedaan onder supervisie van Lieke. Suus en Patrick zaten nog in de auto, ze kwamen erg gezellig onder de paraplu aanlopen. Nadat de regen iets was afgenomen hebben we ons ingecheckt, de spullen naar boven gebracht en gedoucht. De douche was nog wel een ding, het duurde een tijdje voor hij eindelijk warm was... En we hadden het al zo koud. Maar goed uiteindelijk is iedereen lekker onder de douche geweest en waren we weer opgewarmd. Samen met Lieke hebben we heerlijk gegeten in het restaurant. Nu de blog schrijven en dan lekker slapen.

Morgen gaan we naar Nakuru, een rit van ongeveer 82 km waarbij we een lopend Water For Life project gaan bezoeken. We zullen overnachten bij een collega van Lieke. Hopelijk dan geen mechanische pech en kunnen we lekker doorfietsen. Suus zal morgenochtend een reserve fiets afstellen en uitproberen, hopelijk kan ze de route dan uit fietsen.